Grupa języków bałtyckich

Wyłoniła się z grupy bałtosłowiańskiej pochodzącej od dużej rodziny języków indoeuropejskich. Na skutek burzliwych przejść historycznych do dzisiejszych czasów przetrwały tylko języki litewski i łotewski. Oczywistym wydaje się, że tak zakwalifikowane języki mają bardzo wiele wspólnego ze sobą, że będzie niezwykle łatwo wskazać podobieństwa między nimi. Niestety uwarunkowania historyczne sprawiły, iż te języki bardzo oddaliły się od siebie i w tej chwili są wzajemnie niezrozumiałe.

Podobieństwa oczywiście są, ale w niewielkim zakresie. Można uznać, że jednym z nich jest zachowanie w obu językach wielu archaizmów indoeuropejskich. Odnaleźć też można zapożyczenia z innych języków: w łotewskim z niemieckiego, szwedzkiego i rosyjskiego, w litewskim zaś z polskiego, białoruskiego i rosyjskiego. Jak więc widać, tylko język rosyjski stanowi w kryterium zapożyczeń wspólne ogniwo.

Kolejne z nielicznych podobieństw to istnienie dwóch rodzajów rzeczowników, męskiego i żeńskiego, o których to decydują stosowane końcówki wyrazów. Należy wspomnieć także o używaniu w wymienionych językach siedmiu przypadków. Próżno amatorowi dalej szukać łączników pomiędzy językiem litewskim a łotewskim. Z całą pewnością wytrawni językoznawcy z dużym doświadczeniem badawczym łatwo wskazaliby wiele szczegółów choćby dlatego, że doskonale znają historię rozwoju obu języków.

W przeszłości bowiem znaleźć można o wiele więcej elementów w sferze gramatycznej i leksykalnej, które łączą te bałtyckie języki.