Co łączy języki słowiańskie?

Wiadomym jest, iż wywodzą się z grupy bałtosłowiańskiej, która została wyodrębniona z najliczniejszej spośród rodzin, indoeuropejskiej rodziny językowej. Dzielą się na zachodniosłowiańskie, wschodniosłowiańskie i południowosłowiańskie. Do ich zapisu znalazły zastosowanie alfabety łaciński, cyrylicki i głagolicki. Analiza wyrazów w tych językach wykazuje, że można je odmieniać przez przypadki. Niektóre języki mają ich sześć, a inne siedem.

We wszystkich występuje bardzo dużo zmiękczeń spółgłosek twardych, co jest wynikiem procesu palatalizacji. Języki słowiańskie mają także bardzo dużo tzw. spółgłoskowych zbitek. One często, podobnie jak zmiękczenia, sprawiają kłopot cudzoziemcom, wydaję się, że są niemożliwe do powtórzenia. Bardzo silne pokrewieństwo dostrzegalne jest również w obrębie słowotwórstwa.

Znaczna liczba wyrazów brzmi podobnie i podobnie wygląda, mimo, że podstawą do zapisywania języków są czasem różne alfabety. Dla przykładu, język polski, słowacki i czeski opiera się na łacińskim, a ukraiński, rosyjski czy serbski na cyrylickim. Patrząc na zapisy potrafimy odczytać i zrozumieć znaczenie wyrazów, mimo, że nie znamy innych języków słowiańskich. Dla nas, Polaków, odczytywanie cyrylicy nie jest kłopotliwe, ponieważ przez wiele lat nauczano w naszym kraju języka rosyjskiego. Kolejnym ważnym aspektem dostrzeżonym przez lingwistów, a potwierdzającym bliskość języków słowiańskich jest obecność i stosowanie w nich czasowników dokonanych i niedokonanych.